BEN OLSAM...

Ben olsam...

Kitapta daha önce başka yerlerde yayınlanmış “yazılara” bu kadar fazla sayfa ayırmazdım.

Kitabın kahramanının yaşamına daha uygun düşeceği için daha akıcı bir dil kullanırdım.

Daha çok tanıklığa yer verirdim.

Kitabın belgesel niteliğini güçlendireceği için daha fazla sayıda iş örneği koyardım.

Fotoğrafların bazılarını daha büyük değerlendirirdim.

Kahramanın zaman içindeki gelişiminin layıkıyla kavranabilmesi için kendisiyle yapılmış röportajlara ilişkin arşiv taramasının sınırlarını daha geniş tutardım.

Yazmayı tamamladıktan sonra kitabın dosyasını “düzeltmesi” için kitabın kahramanına okutmazdım.

Ersin Salman’ı anlatacak bir kitabı kendisiyle -hiç değilse makul bir süre- işin mutfağında da birlikte olmuş bir meslekdaşının yazmasını tercih ederdim.