Pazartesi, Ağustos 14, 2006

Ütopya...

Öyle bir reklam ajansı düşlüyorum ki, çalışanların kendilerini en özgür hissettikleri yer olsun…

Müzik, hareket, işlerine aşık reklamcılar, daha iyisini yapmak için sürekli araştıran, ölçen, tartan, biçen, beslenen, besleyen, çalışan, egolarından sıyrılmış insanlar…

Keyifle çalışılan, her yeni brife aynı heyecanla yaklaşılan, doğrunun peşinde, kendini gerçek markalar yaratmaya adamış bir ajans düşlüyorum…

Birbirine saygılı insanların çalıştığı, patrona ya da müşteriye sevimli görünmek için kendini unutmuş insanların olmadığı bir yer…

İyi insanlar olsun istiyorum bu ajansta…

Sevgiden korkmayan, “acaba böyle yaparsam beni sevgi kelebeği zannedeler mi” diye kaygıları bulunmayan insanlar…

Ütopya mı?

Belki…

Ama olabileceğine, yapılabileceğine inananlar bulunduğu müddetçe imkansız değil…

2 Comments:

Blogger Ahu Serap Tursun said...

Sevgili Başak Kanat, yazını okurken huzur ve mutluluk duydum kendi adıma. Bu benim için bir süre öncesine kadar ütopyaydı. Maskelerin dans ettiği ortamları yaşamıştım ben de. Ancak şimdi aynı hedef uğruna yola çıkmış ve sevincini çığlık çığlığa yaşayan, sıkıntısında kenetlenen ve yaşam karşısında duruşunu yaratmış ortaklarım ve hayat dolu çalışanlarımla ( hepsi benim dostlarım ) ütopyamı hayata geçirdim. Umutsuzluğu asla barındırmamak üzere sözleşmiş, işine aşık reklamcılarımız biz. Aynı frekansta olmadığımız nice ortamlar yaşandı her birimizin hayatında. Geçmişimizde olanlar belki gelecekte de yaşanacak ancak bildiğim ve inandığım tek şey var ki, hayallerine sahip çıkmmak... Salt mutluluk bakış açısında elbet değilim. Ama inandığında insanın her şeyi başarabileceği de bir gerçek. Tabii ki ütopyanın her kes için boyutu farklıdır. Ama ben şu an ütopyamın en azından temelini gerçekleştirmiş bulunuyorum. Dilerim sen de en kısa zamanda gerçekleştirirsin arkadaşım.

15 Ağustos, 2006 20:31  
Blogger Başak Kanat said...

İyi dileğin için teşekkürler...
Aslına bakarsan, hiç de karamsar değilim bu konuda. Bir gün mutlaka gerçekleşeceğine inandığım bir hayal bu... Çocukluk işte! İnsan bazen her şey hemencecik oluversin istiyor.
Ama daha çoook çalışmak, deneyim kazanmak, dolmak lazım...
Ya sabır! :)

16 Ağustos, 2006 15:19  

Yorum Gönder

<< Home