Sana enerji vermeyecek hiç kimseyle birlikte olma

Doğma büyüme Ankaralıyım. 18 yaşında İstanbul'a göç edene kadar yıllarca tek adama tıraş oldum, tek adama göz muayenesine gittim. Tatil dönüşü uğradığım memleketimde, beni doğumumdan beri tanıyan berberimin de kapısını çaldım. Saçımı yüzlerce kez kesmiş olan adama hayatımda ilk kez "Ahmet Abi şu sakalları bir kısaltalım mı?" demek için. Çayımın son yudumunu alıp, Gündüz Hoca'ya doğru koşar adım yürümeye başladım. Göz doktorum Gündüz Güven. Her ziyaretimde aynı babacanlık, aynı güleryüzle beni karşılayan o asabi görünüşlü, orta yaşlı, tatlı adam. Hocam hocam diye etrafında gezinenlere, kafasını hafifçe eğerek gözlüklerinin üzerinden muzurca bakan, hafif çatallı ses tonuyla kaliteli yaşam için öğüt vermekten asla usanmayan adam. Al Pacino karizmasını, mütevazı kişiliğine yedirmeyi başaran adam. Yoktu artık. Amansız bir hastalık erken almıştı onu aramızdan. Hem de aylar önce. Hastane yatağında haftalarca savaşmış ama tahminimce o muzur gülümsemesini kaybetmeden göçüp gitmişti aramızdan. Aynı gün farkettim ki bir başka Can, Can Dündar da onun hastasıymış. Sanal alemlerde yaptığım ufak bir araştırmayla, Dündar'ın yıllar önce Hoca hakkında yazdığı bir yazıya ulaştım.

Sabah sol gözümde bir ağrı ve biraz kanla uyandım. Öğleden sonra soluğu doktorda aldım. Dünya tatlısı bir doktor, ilk bakışta çözdü derdimi; Direnç kaybına bağlı iltihaplanma! "Sorun gözünde değil aslında..." dedi doktorum "...baktığın yerde... Hep karanlığa bakmaktan feri sönmüş gözlerinin. Yılgın düşmüşsün. Yorgunluk mikrobu seni gözünden vurmuş." Bu teşhisin ardından öyle bir reçete yazdı ki dostlar başına: "Pozitif düşüneceksin. Hayata sımsıkı sarılacaksın. İşinden kafanı kaldırıp sevdiklerinle vakit geçireceksin. Kendine yeni heyecanlar yarat. Sev ki hücrelerin yenilensin. Sana enerji vermeyecek hiç kimseyle birlikte olma."

Nur içinde yat Gündüz Hocam. Yazdığın reçeteler, hekimlikteki ustalığın ve en önemlisi de hiç eksilmeyen güleryüzün için çok teşekkürler. Ve evet, fırsat buldukça eşofmanları kafama kadar geçirip, terden sırılsıklam olana kadar koşuyorum. Tıpkı söylediğin gibi.