Yazar sevgilim
elinde ucu açık zamanlı kaleminle
yazar sevgilimdin
salıncakla kalmıştım
dökülmüş birkaç tel saçınla
ahşap masanda
yalnızlığımı yazdığın son zamanlarımda
ateşten kağıtlara
gecenin aydınlığıyla
yazar sevgilimdin
salıncakla kalmıştım
dökülmüş birkaç tel saçınla
ahşap masanda
yalnızlığımı yazdığın son zamanlarımda
ateşten kağıtlara
gecenin aydınlığıyla
posted by Çağlayan İbiş at 3:32 ÖS
2 Comments:
Aklımda bir hikaye canlandı. Acıklı. Olmak üzereyken olamayan bir şey.
Noktalaması olmayan.
Ellerinize sağlık. Beni yakaladı.
Bazı acıklı hikayelerde "sürpriz yapıp birbirinin karşısına çıkma" olamayınca en üzücü haliyle, hüznüyle edebiyat dergilerindeki yerlerini alıyor o hikayeler...
İşte o zaman "sağlıcakla" da, "salıncakla" da kalınmıyor... Bir anlık heyecanla yapılan hatalardan geri dönüşler olmuyor... Ya da olacakken olmuyor. Mutluluk bir adım ötedeyken, asırlarca ileriye gidiyor... Evet Sevgili Ezgi Yener, gelecekte de insanın içini, ruhunu ve kalbini sızlatıyor bazı hikayeler değil mi...
Yorum Gönder
<< Home