Her zaman gelen gideni aratmaz

Bugün pazar ve ben ilk defa çok mecralı bir kampanyanın fikrini bulduğumun ve son haline getirdiğimin doyumsuz sevincini yaşıyorum. Nasıl oldu bilmiyorum. İçim kıpır kıpır. Görüntüsü olmayan ama sesi olan 37 ekran televizyonuma bakarken(gerçekten de ses var görüntü yok)ne zamandır özlemini çektiğim fikrin bir anda gelmesi... Beni sarması... Beynimin sayısız hücrelerinde kendi sesimin tamamen kapanıp fikrin yankılanışı, ben buradayım, işte beni buldun en sonunda!, demesi... Beni dün geceden beri uykusuz bırakması... Nasıl oldu da geldin anlamıyorum. Üstelik ben tek bir ilan fikrinin peşinde koşarken... Gel hadi, biraz da yemek yiyelim şimdi. Dün akşamdan beyi heyecanımızdan yemek yiyemedik. Kutlayalım bunu. Sana Tanrı misafiri mi demeliyim bilmiyorum ama şu anda benim en değerli varlığım olduğun kesin... Hoş geldin.