Pişman mısın?

Hiç pişman değilim. Hayattta en iyi şekilde yapabileceğime inandığım işlerden biri bu. Ağlasam da, sızlansam da, apırsam da köpürsem de bi işi yapacağım ama ne zamana kadar?işte onu bilmiyorum.Belki başka bir ülkede daha rahat çalışabilirdim evet. O ülkede doğsaydım, oranın vatandaşı olsaydım. Oysa ben burada bir şeyler yapmak istiyorum. Kendi dilimde! Yoksa çoktan gitmiştim zaten. Eksiklere gelince...Önce bende o eksikler. Öğrenilecek daha bir sürü şey, görülecek bir sürü yer, tanışılacak çok insan, okunacak çok kitap, izlenecek çok film, yazılacak ve konuşulacak çok şey var. Daha popoma batırmam gereken çok iğne var, elimde çuvaldızla eksikleri saymak için.Bir şeyleri değiştirebilmek, daha iyiye götürebilmek en azından küçücük bir katkıda bulunabilmek için daha cesur olmak var, daha çok tatmin olmak var, daha çok doymak var, daha çok inanmak var. (-da işte bir o kadar umutsuzluk, çaresizlik, hayal kırıklığı da var çoğu zaman)

Ama ne olursa olsun mücadeleyi bırakmamak var. Bu işi adam gibi dosdoğru, hakkını vererek yapmak var ki bir gün zamanı geldiğinde ustan gönül rahatlığıyla bayrağı sana teslim etsin.

not: Belki pc kullandığımdandır bilemiyorum ama blog sayfasındaki( yayımlanan yazıları değil) başlıkları sadece karelerden ibaret görüyorum. Karakter seti değiştirerek de çözemedim.Tamamen el yordamı ile postalıyorum bu yazıyı..Yanlış bir şey olursa kusuruma bakmayın.