80'lerde Türk Sinemasındaki Reklamcı Profili
Başlığın havalı duruşuna aldanıp, bunun Atilla Dorsayımsı bir sinema eleştirisi olduğunu düşünmesin kimse :)
Küçük bir soru sormak istedim büyüklerime, büyüklerimize...
Kemal Sunal'ın 100 Numaralı Adam ve benzer film Zeki Metin'in Nereye Bakıyor Bu Adamlar filmleri (vb. diyerek uzatabileceğimiz bir liste var yanılmıyorsam), reklam dünyasını yerden yere vuruyor. Sakallı iş adamları, gözlerini para bürümüş hırs manyakları, ne olursa olsun halkı kandırma üzerine kurulu bir meslek..
Ama sonra başka bir dönem başlıyor. Reklam meslek olarak kabul görmüş, hatta filmin başrol oyuncusu bir reklam ajansında çalışıyor -Şener Şen'in Aşık Oldum filmi gibi- hayat standardı çok yüksek, bir gün otellerden birinin havuz kenarında içiyor, ertesi gün ata biniyor... Filmin hikayesi de ajansa fotoğraf çekimi için gelen bir fotomodele esas oğlanın aşık olması ama karısını aldatmayı becerememesi üzerine (çok uzattım soruya geliyorum)...
Hep merak edip durdum, bu değişim nasıl yaşandı? Sinema sektörünün kötü çocuklarıyken reklamcılar, nasıl oldu da kendilerini kabul ettirdiler?
Siz büyüklerimizin bu durumda rolü, bilgisi var mı? Yoksa bu kendiliğinden mi oldu?
Küçük bir soru sormak istedim büyüklerime, büyüklerimize...
Kemal Sunal'ın 100 Numaralı Adam ve benzer film Zeki Metin'in Nereye Bakıyor Bu Adamlar filmleri (vb. diyerek uzatabileceğimiz bir liste var yanılmıyorsam), reklam dünyasını yerden yere vuruyor. Sakallı iş adamları, gözlerini para bürümüş hırs manyakları, ne olursa olsun halkı kandırma üzerine kurulu bir meslek..
Ama sonra başka bir dönem başlıyor. Reklam meslek olarak kabul görmüş, hatta filmin başrol oyuncusu bir reklam ajansında çalışıyor -Şener Şen'in Aşık Oldum filmi gibi- hayat standardı çok yüksek, bir gün otellerden birinin havuz kenarında içiyor, ertesi gün ata biniyor... Filmin hikayesi de ajansa fotoğraf çekimi için gelen bir fotomodele esas oğlanın aşık olması ama karısını aldatmayı becerememesi üzerine (çok uzattım soruya geliyorum)...
Hep merak edip durdum, bu değişim nasıl yaşandı? Sinema sektörünün kötü çocuklarıyken reklamcılar, nasıl oldu da kendilerini kabul ettirdiler?
Siz büyüklerimizin bu durumda rolü, bilgisi var mı? Yoksa bu kendiliğinden mi oldu?
posted by Erçin Sadıkoğlu at 6:14 ÖS
4 Comments:
Sevgili Ferhat,
Hamam filminden sonra ayaklanan tellaklar gibi bir hava estirmişim sanırım.
Soru ya da şöylesi daha doğru; merak, sinemaya iki farklı şekilde yansıyan bir görünüm var. İlki yani kötü ve çıkarcı olan zihniyet kayboluyor. Hatta kayboluveriyor..
Durduk yerde aklıma takılan bir durumdu sadece..
Ayrıca söylediklerine katılıyorum ama taa en başta dediğim gibi, tellaklık yapmak değildi derdim. Küçük bir merak beyaz perdede yaşanan değişim için :)
Olur mu öyle şey Ferhat? Ne kırması?
Ne kırılması? Yanlış mı anladım acaba diye sordun diye, belki de ben yanlıs anlatmısımdır dedim ve bir defa daha anlattım sadece..
Kırılmak, alınmak, çok uzak şeyler onlar :)
Erçin'in yazısı üzerine hemen ertesi gün bir yorum ekledim. Yani eklediğimi sandım. Yazdım dikkatlice. Ama nedense sayfaya aktarılamadı. Yazdıklarımı hatırlayıp tekrar etmeye çalışayım...
Sözü edilenlere eklenmesi gereken iki ilginç film daha var reklamcılarla, ajanslarla ilgili. Biri Başar Sabuncu'nun önce tiyatro eseri olarak yazdığı ve sahneye konan, daha sonra filmi de yapılan Talihli Amelesi. Bunda, ajans patronu olarak Eli Acıman bayağı karikatürize edilmiş ve reklamcılık aşağılanmış. İşin ilginç ve acıklı tarafı, Başar Sabuncu'nun, çok bilinmese de, Manajans'ta kısa bir süre yazar olarak çalışmış olması. Ne yaşamış, ne hissetmiş olsa da, Acıman'ı bu biçimde hicvetmesi garipsenmişti.
Diğer film ise, aslında bir tv filmi olan At Gözlüğü. Bunda da, o dönemde (yanılmıyorsam yine 80'ler veya '70lerin sonu) popüler olduğu üzere, vurun reklamcıya formülü kullanılıyor. Reklamcılar kötü. Acıklı olan, çekimlerde rahmetli Ege Ernart'ın o ara kurmuş olduğu Konsey isimle ajansın bürosunun kullanılması. Filmde, yanlış hatırlamıyorsam, bir dönemin ünlü ve başarılı reklam filmleri yönetmeni Tunca Yönder de rol almıştı.
Denebilir ki kurgusal eserler bunlar. Ve yaratıcısının dilediği gibi olurlar. Gocunulacak bir şey yoktur. Belki. Ama bir sektörün hem içinde hem karşısında olmak nasıl bir anlayış, onu anlamak güç.
Bu filmleri bulsak da seyretsek...
Kemal Sunal'ın 100 Numaralı Adam isimli filmi bende var (VCD olarak), ama diğerlerini (Talihli Amele, Nereye Bakıyor Bu Adamlar, Çıplak Vatandaş...) özellikle de Şener Şen'in Aşık Oldum filmini çok aramama rağmen bulamadım.
Keşke bulsak da izlesek gerçekten.
Yorum Gönder
<< Home