Cuma, Mart 17, 2006

Herkes mor olsun istiyorum!

Herkes mor olsun istiyorum!
Bütün dünya mor!
Evler, ağaçlar, nehirler, denizler,
çocuklar, insanlar, okullar, telefonlar, yiyecekler…
Her şey mor olsun.

Bana bakan gözler, konuşan ağızlar!
Televizyonlar, kumandalar, bilgisayarlar,
elimi attığım ne varsa…
Ay da, güneş de, kainat da
Hepsi mor olsun!
Her yerden mor aksın.
Dünya mor görünsün!

Sonra da mor olan her şey yok olsun!

Tuğçe Özel

17/03/2006

14:11

2 Comments:

Blogger Başak Kanat said...

hmm...
depresyonist bi' yaklaşım olmuş ;)

17 Mart, 2006 15:23  
Blogger Melih Cılga said...

Sevdim ben bunu, pek öyle karamsar da bulmadım açıkçası... Son dizeyi baş tarafa bağladım, her şey yok olunca herkesin mor olacağını hayal edip okudum, daha da hoşuma gitti... Zamanı gelince sahneden çekilmeyi bilmenin, hayata “renk" kattığına inandığım için belki de...
Zaten üstad da söylemişti “Mor Külhani”de: "Oğullar oğulluktan sessizce çekilmesini bilmelidir abiler”...

17 Mart, 2006 21:19  

Yorum Gönder

<< Home