Oh be!

Burada çılgın yağmurlar yaşadık, İstanbul'a benzedik. Anladık o zaman İstanbul'u ve İstanbulluları. Niye derseniz, sadece çalıştık çünkü. Sokaklar ve hele Pasaport'ta çay içmeler unutuldu. Şimdi güneş var ama yine iş var. Sadece çalışmak ayıp diyenlerden biri olarak kendimden sıkıldım.

Bir çok defa yazı gönderdim ama hep başarısızlıkla sonuçlandı. Zamansızlıktan, sorunu çözmek ve yazıyı göndermek için fırsat da yaratamadım. Derken aradan zaman geçti, şu seyir defterine bir not ekleyemedim.

Bu aralar feci kızgınım müşterilere. Her defasında kararsızlık yaşamak ve kendi eksiklikleri nedeniyle işleri allak bullak etmek zorundalar mı yahu?

Neyse şikayeti kesiyorum, hep bilinen şeyler bunlar.

Ben ortak defteri kaybetmek istemeyenlerdenim. Sevgili Haluk haberin olsun.

Selamlar İzmir'den hepinize.