Cumartesi, Ocak 20, 2007

Üzücü...

Hrant Dink’in kaybı üzücü. Yarın Radikal İki’de yayınlanmak üzere yazdığı yazı ise dokunaklı: “…Bir güvercin gibiyim, onun kadar sağıma soluma, önüme arkama göz takmış haldeyim, başım onunki gibi hareketli... Ne diyordu bakanlar? "Canım, 301'den hapse girmiş biri var mı?" Sanki bedel ödemek sadece hapse girmekmiş gibi. İşte size bedel. 2007 benim için zor geçecek, şu gerçeği tek güvencem sayacağım: Biliyorum ki bu ülkede güvercinlere dokunmazlar. “

1 Comments:

Blogger buraKargın said...

Son yazısının sonunda ise şunları kaleme almış...

Ürkek ve özgür

Dilerim böylesi bir terk edişi hiç ama hiç yaşamak mecburiyetinde kalmayız. Yaşamamak için fazlasıyla umudumuz, fazlasıyla da nedenimiz var zaten. Şimdi artık Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne başvuruyorum. Bu dava kaç yıl sürer, bilemem. Bildiğim ve beni bir miktar rahatlatan gerçek şu ki, hiç olmazsa dava bitene kadar Türkiye’de yaşamaya devam edeceğim. Mahkemeden lehime bir karar çıkarsa kuşkusuz çok daha sevineceğim ve bu da demektir ki artık ülkemi hiç terk etmek zorunda kalmayacağım. Muhtemelen 2007 benim açımdan daha da zor bir yıl olacak. Yargılanmalar sürecek, yeniler başlayacak. Kimbilir daha ne gibi haksızlıklarla karşı karşıya kalacağım? Ama tüm bunlar olurken şu gerçeği de tek güvencem sayacağım. Evet kendimi bir güvercinin ruh tedirginliği içinde görebilirim, ama biliyorum ki bu ülkede insanlar güvercinlere dokunmaz. Güvercinler kentin ta içlerinde, insan kalabalıklarında dahi yaşamlarını sürdürürler. Evet biraz ürkekçe ama bir o kadar da özgürce.

Hrant Dink (19 Ocak 2007) AGOS Sayı: 564

21 Ocak, 2007 17:08  

Yorum Gönder

<< Home