Fazla mesai

Tamam yazıyorum işte!

18 Mart Çanakkale Zaferi'nin 90. Yıldönümü'nün sabahında başlayan iş günüm, biraz uzadı. Saatlerimiz 00.30'u gösteriyor, hâlâ işteyim. Ve bugün, bir-iki mail dışında ilk kez kendim için birkaç satır yazıyorum. Kendim için yazmak da nedir derseniz, bu bir süredir kafamda olan bir konu. Brifini benim verdiğim şeylere de kafa patlatmak istiyorum. Blog açılınca 'evet, burası orası olabilir' diye düşünmüştüm. Birkaç tarakta bezi olan, belki de maymun iştahlılığı 'çok yönlülük' kisvesi altında sürdüren biri olarak, henüz yeterince planlı yaşayamadığım için blog'a da zaman ayıramıyorum. Ama blog'u seviyorum.

Bu saatte zihnim, öğlendekinden daha aktif. Sayısını bilmediğim demli çaylardaki tein'den mi, tıkır tıkır çalışırken çıtır çıtır atıştırdığım kuruyemişlerden mi bilmiyorum. Ya da ortalıkta dolaşmayan müşteri temsilcileri, çalmayan telefonlardan sayesinde daha rahat çalışıyorum.

Neyse tasarımcı arkadaşım metni yerleştirdi galiba, yanına gitmeliyim.

Sevgiler&Saygılar